Column Evert van Rijn - Handhaven

Handhaven is tegenwoordig lastig en het lijkt tegenwoordig een hard woord .

Omdat je dan niet lief bent.

Men is bang voor stemmenverlies en men maakt onderscheid tussen een individu en een groep.

Een particulier wordt bijvoorbeeld wel aangepakt voor een overtreding , maar een groep jongeren of

groeperingen niet.

Men behoort alles over een kam te scheren, wil het rechtvaardig zijn.

Deze gezagscrisis is ontstaan omdat in de thuissituatie bijna geen regels worden gehandhaafd,

Het is de hoogste tijd om hier mee te beginnen.

De overheid behoort hier in voor te gaan om de wetten en regels te handhaven.

Wil het niet met zachte hand, dan met stevige hand.

Gaan we hier niet mee aan de gang , dan gaan we een wetteloze tijd tegemoet .

Dan gaat een ieder doen wat hij of zij er van vind en dat iets ‘moet kunnen’.

Dan hoeven we ook geen wetten en regels te maken, om een bestuurbare samenleving te hebben.

Het ging rond het jaar 1900 anders. Mijn overgrootvader was veldwachter in Putten

[ Bart Jan van Rijn ] of ook wel genoemd ‘lange Bart’; in de boeken stond dat hij rechtvaardig was.

Een jongere van rond de twintig [de man was al oud toen ik het uit zijn mond hoorde]

die met uitdagen en vechten druk was , had hij 2 maal een waarschuwing gegeven en de derde

maal betrapte de veldwachter hem weer en werd hij gestraft .

Met de platte kant van de sabel kreeg hij klappen op zijn bovenarmen, zodat zijn moeder

Hem 3 weken moest aankleden. Deze jongen was in één keer genezen en zei dat ook zelf

tegen anderen.

Dus op een gegeven moment moet er opgetreden worden. Dat moest toen en is nu ook nodig.

Nu misschien op een andere manier, maar toch. Regeren is ook handhaven.